Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2014

Θα πρέπει να γίνεται καθαρισμός; Κάνει καλό ή κακό γιατρέ;

Έναυσμα για τη σημερινή μας ανάρτηση αποτελεί μια ερώτηση/σχόλιο αναγνώστη το οποίο παραθέτω αυτούσιο πιο κάτω.

"Γεια σας. Μιας και αναφερθηκε ο καθαρισμος, πολλοι ισχυριζονται οτι περισσοτερα προβληματα προκαλει, παρα λυνει. Επισης οι αποψεις διαφερουν απο γιατρο σε γιατρο για το αν πρεπει να γινεται καθαρισμος στην περιπτωση που υπαρχει μονο πλακα και οχι πετρα. Για παραδειγμα καποιοι λενε οτι με τακτικο βουρτσισμα και οδοντικο νημα η πλακα πιθανως θα υποχωρησει με τον καιρο και οτι δε χρειαζεται καθαρισμος. Και επισης οτι αν τα δοντια ειναι μονο "κιτρινα", παλι δε χρειαζεται καθαρισμος μιας και ενδεχεται να παρουσιαστουν προβληματα αργοτερα αν καθαριστουν. Ποια ειναι η δικη σας αποψη περι αυτου;
Ευχαριστω"



Η ερώτηση ήταν πολύ ωραία για να απαντηθεί στα στενά όρια ενός σχολίου, διότι σαν ανάρτηση θα κάνει και θα έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο στο μοίρασμα της γνώσης. Ευχαριστώ τον/την αναγνώστη/αναγνώστρια για το σχολιο και ξεκινάω την απάντηση.

Ετοιμοι; Πάμε!



Είναι κοινώς αποδεκτό ότι με τον καθαρισμό των δοντιών αφαιρούμε την Οδοντική Μικροβιακή Πλάκα (Ο.Μ.Π.).

Τι είναι όμως Οδοντική Μικροβιακή Πλάκα (Ο.Μ.Π.).



Η πηγή των πληροφοριών που σας παραθέτω είναι το βιβλίο Κλινική Περιοδοντολογία, των Ζ. Ματζαβίνου,Ι Βροτσου,εκδ Λίτσας 2002, που διδάσκεται στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, τόσο σε προπτυχιακό όσο και μεταπτυχιακό επίπεδο σπουδών.


Η Οδοντική Μικροβιακή Πλάκα (Ο.Μ.Π.) είναι μια μάζα με οργανωμένη δομή, που αποτελείται από μικροοργανισμούς (μικρόβια) αλλά και οργανικά και ανόργανα συστατικά. Ανάλογα με την εντόπιση της διακρίνεται σε πάνω από τα ούλα (υπερουλική) και κάτω από τα ούλα (υποουλική).

Στην ουσία αποτελεί ένα βιο-υμένιο, δηλαδή μια ενεργή μικροβιακή κοινότητα, όπου τα διάφορα μικρόβια αλληλεπιδρούν μεταξύ τους αλλά και με το ξενιστή,δηλαδή τον ανθρωπο.



Η σχέση της ΟΜΠ με τη φλεγμονή και με τη νόσο των ούλων (ουλίτιδα/περιοδοντίτιδα) είναι σαφώς τεκμηριωμένη και αποσαφηνισμένη. Η απουσια σωστης στοματικής υγιεινής έχει ως αποτέλεσμα την άθροιση εναποθέσεων πλάκας, με επακόλουθη εμφάνιση νόσου των ούλων. Η εμφάνιση και η εξέλιξη της νόσου μπορεί να διαφέρει από άτομα σε άτομο αλλά ακόμα και στο ίδιο άτομο σε διαφορετικές χρονικές περιόδους.

Η συστηματική και αποτελεσματική απομάκρυση της ΟΜΠ, συνιστά αποτελεσματικό μέτρο έναντι των νόσων του περιοδοντίου (ουλίτιδας/περιοδοντίτιδας), αλλά και της τερηδόνας μια και η μικροβιακή κοινότητα προσφέρει καταφύγιο και συνθήκες πολλαπλασιασμού και στα μικρόβια που προκαλούν βλάβη πχ τερηδόνα στα δόντια.

Η προσκόλληση των μικροβίων στα δόντια, ο πολλαπλασιασμός και ο σχηματισμός του μικροβιακού υμενίου, δηλαδή της μικροβιακή κοινότητας  καθως και ο σχηματισμός της πλάκας, έχει διάφορες φάσεις.

 

Την αρχική φάση, δηλαδή την προσκόλληση στα δόντια μπορεί να τη σταματήσει ο ασθενής. Αν όμως προσκολληθούν τα μικρόβια στα δόντια, τότε τα επόμενα στάδια μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο από οδοντίατρο.

Πάμε τωρα στον όρο πέτρα

Πέτρα είναι οι ενασβεστωμένες και σκληρυνθείσες εναποθέσεις αλάτων ή/και πλάκας. Ο επιστημονικός όρος είναι τρυγια. Και η πέτρα χωρίζεται σε υπερουλική (πάνω από τα ούλα) και υποουλική (κάτω από τα ούλα) και με παρόμοιο τρόπο με την πλάκα εναποτίθεται στα δόντια και αθροίζεται.

Νέες ερευνες έχουν δείξει ότι η πέτρα δεν είναι ο κύριος παράγοντας για την εμφάνιση νόσων των ούλων, αλλά δρα συνεργικά. Ο κύριος παράγοντας είναι η πλάκα.


Και γιατί υπάρχει μπέρδεμα μεταξύ πέτρας και πλάκας και ποια από τις δύο είναι πιο κακή για τα δόντια από την άλλη; 


 








Γιατί οι παλαιότερες γενιές οδοντιάτρων δεν ήξεραν από τι αποτελείται η πλάκα, δηλαδή ότι είναι μικροβιακή κοινότητα. Επίσης τους ερχόταν πιο βολικό να εξηγήσουν στον ασθενή ότι έχει πρόβλημα στα ούλα λόγω της πέτρας, που ήταν ορατή και χειροπιαστή. Ήταν κάτι που μπορούσαν να αντιληφθούν.

Τι να τους πει; Ότι έχουν πλάκα; Θα τον έπαιρναν στο καλαμπούρι!


 


Στο πολύ ωραίο ερώτημα λοιπον που κληθηκα να απαντήσω, η απάντηση μου είναι η εξής :

ΠΑΝΤΑ, ΠΑΝΤΑ,ΠΑΝΤΑ πρέπει να αφαιρούμε την πέτρα και την πλάκα σε τακτά χρονικά διαστήματα από τα δόντια, με τη βοήθεια του οδοντιάτρου, μια και η παραμονή της είναι η σίγουρη συνταγή για προβλήματα τόσο στα δόντια όσο και στα ούλα. Ο καθαρισμός δε θα προκαλέσει την εμφάνιση προβλημάτων στο μέλλον. ϊσα ίσα προβλήματα θα εμφανιστούν αν δε γίνει.

Δεν γνωρίζω κάποιον οδοντίατρο που μπορεί να υποστηρίξει τεκμηριωμένα οτι ο καθαρισμός περισσοτερα προβληματα προκαλει, παρα λυνει.Προσέξτε λέω να υποστηρίξει τεκμηριωμένα. Αν το υποστηρίξει πρέπει και να το τεκμηριώσει, αλλιώς είναι λόγια του αέρα.

Ως προς το αν τα δόντια είναι κίτρινα ή γενικά άλλου χρώματος πλην του άσπρου πρεπει να εξετάσουμε γιατί έχει αλλάξει το χρώμα των δοντιών. Με το θέμα είχαμε ασχοληθεί σε παλαιότερη αναρτηση (πατήστε εδώ για την ανάρτηση για το γιατί τα δόντια δεν έχουν αυτό το άσπρο χρώμα ). Βέβαια τόσο η πέτρα όσο και η πλάκα είναι πιο πορώδεις από τα δόντια, οπότε προσροφούν χρωστικές. Άρα αν αφαιρέσουμε την πέτρα και την πλάκα και κάνουμε καθαρισμό και στίλβωση των δοντιών, επαναφέρουμε τα δόντια σε ενα πιο αποδεκτά άσπρο χρώμα (Βλέπε ανάρτηση για επαναφορά χρώματος μετά από καθαρισμό δοντιών ).

Ελπίζω να σας ενημέρωσα για το γιατί πρέπει να γίνεται καθαρισμός και το τι είναι πέτρα και πλάκα, καθώς και να απάντησα στην ερώτηση του αναγνώστη.

Συνεχίστε να αφήνετε σχόλια στο ιστολόγιο ή να στέλνετε τις απορίες σας στο sotvlastarakos@yahoo.com.

Και να θυμάστε..η γνώση είναι δύναμη!




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου